Nasi bohaterowie – powstańcy styczniowi 1863

24.01.2023

160 lat minęło od chwili, gdy naród polski pod zaborem rosyjskim zerwał się do walki o wolność. Wśród zimowych zamieci, licho odziani i uzbrojeni powstańcy szli na święty bój za wiarę i Ojczyznę, nie bacząc na przewagę wroga. W 1863 dłonie wszystkich stanów splotły się w serdecznym uścisku i stworzyły patriotyczny odruch całego narodu. Brakowało wtedy broni, pieniędzy, jednolitego dowództwa, ale nie zabrakło zapału, ani zdecydowanej walki o wolność. Pomimo przegranej, wymiernym sukcesem było wymuszenie na Rosji ustawy wprowadzającej uwłaszczenie chłopów. Marzenie milionów włościan o własnej ziemi stało się faktem w 1864 roku. Niepodległość, która przyszła w 1918 roku nie byłaby możliwa bez powstańczych zrywów w XIX wieku. W powstańczych zmaganiach 1863 i 1864 r. wzięło udział wielu mieszkańców Gminy Borkowice. Oto ich sylwetki:

Antoni Gaszyna – mieszkaniec wsi Kawy, walczył w oddziałach Rudowskiego i Szamejta. Brał udział w bitwach pod Sulejowem, Stefankowem i Wirem, gdzie został ranny. Po 1918 roku otrzymał stopień podporucznika WP i dożywotnią rentę. Zmarł w 1934 roku.

Napoleon Żarski – 19 – letni mieszkaniec Ninkowa , syn pułkownika Franciszka Żarskiego. Zginął w bitwie pod Mechlinem. Przed śmiercią zabił dwóch dragonów rosyjskich. Spoczywa na cmentarzu w Smogorzowie wraz z sześcioma kolegami.

Kazimierz Lutrowicz – urzędnik Dóbr Rycerskich Borkowice, uczestnik powstania 1863 roku.

Andrzej Kucharski – uczestnik powstania, zesłany na Syberię. Za odnalezienie nowej żyły srebra, został uwolniony przez cesarza Rosji. Zmarł w Politowie w 1893 roku.

Ignacy Myślakowski – syn urzędnika administracji dworskiej w Borkowicach, alumn Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Po powstaniu wyświęcony na księdza.

Ks. Antoni Gołębiowski – proboszcz parafii Borkowice, aresztowany za odbieranie od powstańców przysięgi. Po 3 miesiącach w areszcie w Radomiu został zwolniony i wrócił do Borkowic.